Σάν ήμουνα παιδί.. 1.07

Με αφορμή το παρακάτω μήνυμα στο προφίλ που είδα σε πολλούς φίλους μου στο facebook σήμερα το πρωί και το οποίο παραθέτω παρακάτω :
Aπό15 έως 20 Νοέμβρη ας αλλάξουμε όλοι τις φωτογραφίες των προφίλ μας, αντικαθιστώντας τις με
κάποια φωτογραφία ήρωα των παιδικών μας χρόνων. Σκοπός αυτού του
παιχνιδιού είναι να μην υπάρχει ανθρώπινη φωτογραφία για λίγες μέρες στο
Facebook ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΑΙΔΙΑ!!!

Με αφορμή λοιπόν το παρακάτω μήνυμα και ενθουσιασμένος από την όλη ιδέα μπήκα στη διαδικασία και άλλαξα κι εγώ την προσωπική μου εικόνα στο facebook.

Και ως γνωστόν, βλέποντας και τους αγαπημένους μου παιδικούς ήρωες στο profile άλλων φίλων μου, θυμήθηκα δικές μου παιδικές στιγμές ..

Αχ..
Τότε...
Τότε που ήμουνα παιδί και σηκωνόμουν κάθε Σάββατο και Κυριακή που δεν είχαμε σχολείο από τις 7μιση το πρωί για να δω τα παιδικά, που θυμάμαι τα είχα γραμμένα και σε χαρτί για να μην ξεχάσω σε ποιο κανάλι ήτανε.. είχα και πρόγραμμα..

Αγαπημένα μου παιδικά που θυμάμαι...
Sailor Moon, Pokémon, Οδύσσεια του διαστήματος, Super Mario, 2 χρόνια διακοπές με τους δεινόσαυρους, X-men, Thunder cats , Drangonball, Looney tunes, Power rangers(..)

Βέβαια, τα τελευταία χρόνια που τυχαίνει να παίζει η τηλεόραση παιδικά, δεν έχω παρατηρήσει κάτι τόσο αξιόλογο όσο αυτά που έβλεπα στην νεαρή μου ηλικία και είναι πολύ κρίμα..

Τότε λοιπόν..
Εκείνες τις εποχές..
Θυμάμαι που κάθε Παρασκευή πρωί ήμουν τόσο χαρούμενος ενώ πήγαινα στο σχολείο αφού το Σαββατοκύριακο ήταν προ των πυλών..

Τότε που το μόνο που με ενδιέφερε σαν παιδί ήταν το να χάσω μάθημα στο σχολείο, να πάμε εκδρομή, να βγω το Σάββατο να παίξω στο πάρκο με τους φίλους μου..

Τότε που ήμουν χαρούμενος μόνο με την ιδέα ότι ο Άγιος Βασίλης θα μου φέρει δώρο τα Χριστούγεννα αλλά και με την μανία που είχα να στολίζω το Χριστουγεννιάτικο δέντρο (ακόμα έχω ειδικά με τα λαμπάκια)

Τότε που περίμενα πως και πως τις διακοπές των Χριστουγέννων και του Πάσχα και του Καλοκαιριού για να πάω στο χωρίο μου στην Κοζάνη (Ροδίτη) και στο Κιλκίς (Τέρπυλλο) , να παίρνω το ποδήλατο το πρωί και να γυρίζω στο σπίτι το βράδυ..

Και μάλιστα τα Χριστούγεννα ήμουν σε έκσταση όταν έβλεπα τις πρώτες νιφάδες του χιονιού να πέφτουν στην όμορφη πόλη της Θεσσαλονίκη, περιμένοντας πως και πως να το στρώσει (όσο μπορούσε τέλος πάντων) για να πάω να παίξω χιονοπόλεμο..

Τότε που όλα στο μυαλό μου φάνταζαν πολύ ρομαντικά και ποτέ δεν πίστευα ότι μεγαλώνοντας θα έπρεπε κάποια στιγμή να σταματήσω να είμαι παιδί και να αντιμετωπίσω μια πραγματικότητα που κάθε άλλο παρά εκείνα τα χρόνια μου θύμιζε…

Θυμάμαι και ευχαριστώ τους γονείς , συγγενείς φίλους και γνωστούς μου που όταν τότε καθόμουν και στεναχωριόμουν η χαιρόμουν η τέλος πάντων ένιωθα ότι ένιωθα και δεν έμπαιναν στη διαδικασία να με γειώσουν αφήνοντάς με να νιώθω όλα όσα έπρεπε να είχα νιώσει σαν παιδί με αποτέλεσμα να με κάνουν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα..

Και ερχόμαστε στο σήμερα.. 

Στο σήμερα της Νοσταλγίας..
Στο σήμερα που πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθώ έστω και για 5 λεπτά σε περιόδους όπως αυτές των Χριστουγέννων, που τώρα πλησιάζουν, να βγω έξω στην αγορά, ενώ εύχομαι να ψιλοχιονίζει το βραδάκι, να κάνω βόλτες στις βιτρίνες μόνος μου ή μαζί με αγαπημένα μου πρόσωπα και να νιώσω έστω και λίγο το ίδιο πράγμα που ένιωθα σαν ήμουνα παιδί.. Να προσπαθήσω δηλαδή μέσω κάποιων εικόνων και στιγμών στην καθημερινότητα μας να νιώσω όπως τότε..

Να ξεχάσω τα προβλήματα της καθημερινότητας, την πραγματικότητα γενικότερα που κάθε άλλο παρά αυτό που πίστευα σαν παιδί είναι, να νιώσω την ανεμελιά , να διώξω το άγχος και να νιώσω πάλι για ΑΚΌΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΑΙΔΙ.. Για να ξαναπώ τελικά ένα "ευχαριστώ" στους ανθρώπους που με έκαναν να νιώσω όλα όσα ένιωσα όσο ήμουνα παιδί…

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΝΙΩΘΩ ΕΓΩ ΑΥΤΑ ΤΑ 5 ΛΕΠΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΠΑΩ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΩ ΕΣΤΩ ΣΑΝ ΘΕΑΤΗΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ…

Και ναι μετά από τόσα χρόνια έρχομαι να επιβεβαιώσω αυτό που τότε άκουγα από όλους τους μεγάλους.. και σίγουρα ο έχετε ακούσει κι εσείς..

Τότε που μας λέγανε.. : 

- Αχ, μην παραπονιέστε, μακάρι να μπορούσα να γυρίσω κι εγώ στην ηλικία σας, μακάρι να είχα κι εγώ τα προβλήματα σας, μακάρι να ήμουν υποχρεωμένος να πήγαινα κάθε μέρα σχολείο και να διάβαζα βιβλία..
Τελείωναν την συζήτηση λέγοντας μας:

-Κοιτάξτε να ζήσετε όλες αυτές τις παιδικές στιγμές γιατί θα έρθουν στο μέλλον φορές που θα τις νοσταλγείτε όπως κι εμείς..

Φυσικά τότε εγώ ήθελα να μεγαλώσω γρήγορα και τίποτα από αυτά δεν τα εκλάμβανα σοβαρά υπόψη μου.. 

Τελικά όμως ήρθε η στιγμή να ομολογήσω ότι είχαν δίκιο..

Πες μου γιατί μελαγχολείς.. 1.06

Πες μου γιατί μελαγχολείς.. αγάπη μου…
ποιά πίκρα σε ζυγώνει ..
έλα κοντά μου να μου πεις αγάπη μου
αυτό που σε πληγώνει..

(Στίχοι από τραγούδι που ερμηνεύει ο Γιάννης Πλούταρχος)

Συχνά, για να μην πω καλύτερα σε καθημερινή βάση, ακούω από διάφορους ανθρώπους, ακόμη και από μένα τις παρακάτω εκφράσεις..

Έχω τις μαύρες μου

Δεν είμαι στα καλά μου

Μελαγχολώ

Κατάθλιψη

Δεν έχω διάθεση και όρεξη κτλ

Πραγματικά, γιατί ένας άνθρωπος που έχει τα απαραίτητα στην ζωή του να παθαίνει μελαγχολία ή να μην έχει χαρούμενη διάθεση ;;;

Αναφερόμενος στα βασικά, εννοώ καταρχάς την υγεία την δική του και των δικών του ανθρώπων, τις παρέες του, τους ανθρώπους γύρω του που ενδιαφέρονται για τον συγκεκριμένο άτομο, και οικονομική άνεση για να περνά την κάθε μέρα του. (Μην σας φαίνεται περίεργο ότι μέσα στα βασικά δεν αναφέρω την ερωτική σχέση..)

Πραγματικά έχω πιάσει και τον εαυτό μου πολλές φορές χωρίς να υπάρχει σοβαρή αιτία να είμαι σε χάλια ψυχολογία.

Νομίζω ότι δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από αυτό. Είναι πραγματικά εξωφρενικό να μην έχουμε τι να κάνουμε και να λέμε:

«δεν πέφτουμε μωρέ σε μια κατάθλιψη».

Μήπως ο άνθρωπος είναι από τη φύση του καταστροφικό όν και του χρειάζονται δόσεις μελαγχολίας;;;

Αν αύριο μεθαύριο βρεθούμε σε καταστάσεις που είναι πραγματικά σοβαρές και δύσκολες όσον αφορά την αντιμετώπιση τους,  τότε δηλαδή τι θα πρέπει να κάνουμε;
Μήπως ήρθε η ώρα να δούμε την ζωή με άλλο μάτι;; 

Κάποιοι θα σκεφτούν και θα που:

Κάτσε ρε φίλε, μου λες δηλαδή να χαίρομαι αν δεν έχω δουλειά ή αν δεν περνάω τα μαθήματα ή αν δεν έχω λεφτά να βγω έξω και να πιω 10 ποτά..

Είναι σεβαστό ότι για κάθε άνθρωπο η βαρύτητα που δίνει στη σοβαρότητα κάθε προβλήματος που αντιμετωπίζει, διαφέρει..Υπάρχει όμως και η αντικειμενικότητα αυτών που θεωρούνται "πραγματικά σοβαρά προβλήματα.."

Καταρχάς κάπου εδώ να αναφέρω ότι υπάρχουν καταστάσεις που οι λύσεις αυτών δεν περνούν στο 100% από το χέρι μας. Δηλαδή θα πρέπει πέρα από τις δικές μας προσπάθειες να είναι τέτοιες και οι συνθήκες για να λυθεί ένα ζήτημα. Υπάρχουν με λίγα λόγια εξωτερικοί παράγοντες που επηρεάζουν την λύση του θέματος που μας απασχολεί..

Σε αυτή την κατηγορία ανήκει το πρόβλημα ευρέσεως εργασίας(...)

Υπάρχουν από την άλλη θεματάκια καθημερινά που η λύση εξαρτάται καθαρά από τις δικές μας προσπάθειες και κινήσεις. Αν δηλαδή κάποιος δεν περάσει σε ένα μάθημα πρώτα από όλα θα πρέπει να πει ότι έπρεπε να διαβάσει περισσότερο. Βέβαια θα μου πείτε σημαντικός παράγοντας σε όλο αυτό είναι και η τύχη. Θα πρέπει λοιπόν σε αυτό το σημείο να αναδιατυπώσω την πρόταση περί εξωτερικών - τυχαίων παραγόντων:
Υπάρχουν μερικά ζητήματα που οι εξωτερικοί παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν την λύση αυτών , αποτελούν ένα πολύ μικρό κομμάτι της συνολικής μας προσπάθειας οπότε δεν θεωρούνται τόσο σημαντικοί για να επηρεάσουν την λύση των προβλημάτων μας.
 

Και ναι ρε παίδες γιατί να μην σκεφτόμαστε ότι  ασχέτως με τα προβλήματα που έχουμε τουλάχιστον έχουμε τα κατάλληλα εφόδια με πρώτο την υγεία για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα θέματα που μας απασχολούν..; Άλλωστε υπάρχουν και χειρότερα.

Για κάποιους βεβαια αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Μήπως όμως αν σκεφτούμε ότι κάποιοι γύρω μας δεν έχουν ούτε τα βασικά τότε τελικά δούμε την ζωή με διαφορετικό μάτι και δεν επικεντρωνόμαστε και μεγαλοποιούμε τα δικά μας προβλήματα;

Σίγουρα, όπως προαναφέρθηκε, κάθε άνθρωπος θεωρεί το δικό του πρόβλημα ως το μεγαλύτερο και το ίδιο συμβαίνει και στη δική μου περίπτωση.
Για ένα λεπτό όμως..

Όταν ήμασταν μικρά παιδία το μεγάλος μας και σοβαρότερο πρόβλημα ήταν γιατί οι γονείς μας δεν μας πήραν το παιχνίδι που ζητούσαμε. Μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας φτάσαμε σε σημείο να έχουμε να αντιμετωπίσουμε σοβαρά προβλήματα και έτσι η αντίληψη μας για το τι θεωρείται σοβαρό πρόβλημα άλλαξε..
Το μεγαλύτερο μάθημα το πήραμε όταν έτυχε να έχουμε ένα πρόβλημα υγείας ,είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε σε επίπεδο του στενού μας κύκλου ,που κάπου εκεί έστω και για λίγες στιγμές σκεφτήκαμε ότι τελικά τα προβλήματα της καθημερινότητας δεν είναι τίποτα όταν δεν έχουμε στη ζωή μας τα βασικά. Μετά βέβαια πάλι το ξεχάσαμε(...)

 Καταλήγοντας θα ήθελα λοιπόν να συμβουλέψω πρώτα από όλα τον εαυτό μου αλλά και όλον τον κόσμο, σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, να μην μπαίνει τη διαδικασία της μελαγχολίας και να βλέπει τη ζωή θετικά … Να προσπαθεί για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και αν δεν πετυχαίνει τουλάχιστον να μπορεί να πει στο τέλος ότι προσπάθησε..

Και επειδή σίγουρα κάποια στιγμή θα βρεθούμε να έχουμε τις μαύρες μας χωρίς λόγο τότε ας επιλέξουμε την συγκεκριμένη μέρα να κάτσουμε να ακούσουμε κάποιες μπαλάντες να πιούμε ένα και μόνο ένα ποτάκι στο σπίτι και πραγματικά μόλις πάρει ο οργανισμός τη δόση της κατάθλιψης που του χρειάζεται ας επανέλθουμε στην πραγματικότητα.

Είναι άσχημο τουλάχιστον στις περιπτώσεις που τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι σοβαρά να μας παίρνουν από κάτω και να είμαστε χάλια..Με αυτόν τον τρόπο το μόνο σίγουρο είναι ότι χάνουμε στιγμές, και όχι τίποτα, τα προβλήματα μας όχι μόνο δεν λύνονται αλλά μας πνίγουν όλο και περισσότερο.

Ας ζήσουμε τις στιγμές που αυτά που θεωρούμε προβλήματα δεν είναι σημαντικά γιατί ένα είναι σίγουρο και δεν πρέπει να είμαστε αφελείς..

ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΛΙΓΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ  ΣΟΒΑΡΑ!

Θα κλείσω αφιερώνοντας σας το παρακάτω κομμάτι με του οποίου τον στίχο ανοίξαμε την συγκεκριμένη ανάρτηση..

Αφιερωμένο λοιπόν..

Είναι ΤΡΑΓΙΚΟ... 1.05

Πραγματικά με αυτά που ακούω και βλέπω γύρω μου ώρες ώρες μου έρχεται να πάρω και να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο..

Κάποιοι από εσάς βέβαια (...) θα αναρωτιέστε γιατί δεν το κάνω τέτοιο ποντιακό κεφάλι που έχω.. χαχαχαχα (Γιατί απλά αγαπάω τον εαυτό μου ..)
Και ναι είμαι πόντιος , χορεύω ποντιακά και έχω καταγωγή από το Κιλκίς (Άσχετο).

Εισαγωγικά για το θέμα που θα αναλύσω σήμερα να αναφέρω κάποια προσωπικά στοιχεία. Άρχιζα να καπνίζω στην τρίτη τάξη του λυκείου. Στην αρχή κάνα τσιγάρο από φίλους μετά πήρα πακέτο μέχρι που έφτασα να κάνω περίπου μισό πακέτο την ημέρα.

Όταν για πρώτη φορά ακούστηκε ο νόμος περί απαγόρευσης του καπνίσματος ήταν η περίοδος που κάπνιζα περισσότερο από άλλες φορές. Αν και καπνιστής τότε ήμουν ένας από τους οπαδούς του νόμου για τους γνωστούς λόγους που όλοι γνωρίζουμε.. (θέμα υγείας , παθητικό κάπνισμα, δικαιώματα μη καπνιστών και προστασίας των πολιτών κτλ). Φυσικά ως γνήσιοι Έλληνες βρήκαμε τρόπο βάζοντας γυάλινα τοιχάκια, δημιουργία χώρου καπνιστών και μη και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο νους (ακόμη και δικαίωμα επιλογής είχε ο καταστηματάρχης για το εάν στο μαγαζί του επιτρεπόταν να καπνίζει η όχι) έτσι ώστε να μην εφαρμόζουμε το νόμο. 

Φτάνουμε μετά από πολύ καιρό και μετά από άπειρες παρατάσεις εφαρμογής του νόμου στο σήμερα, που πλέον ο νόμος θα πρέπει να εφαρμόζεται πλήρως. Σημειώνω κάπου εδώ ότι σε άλλες χώρες τις Ευρώπης ο συγκεκριμένος νόμος ισχύει χρόνια τώρα..
Αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί να μην μπορεί ο Έλληνας να προσαρμοστεί όπως όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι στο συγκεκριμένο νόμο που μόνο καλό μπορεί να επιφέρει.. Πραγματικά δεν είμαστε για τίποτα.. Κακό είναι να σεβόμαστε τους ανθρώπους που δεν καπνίζουν; Κακό είναι να πηγαίνεις σε μια καφετέρια να πιεις έναν καφέ σαν άνθρωπος, να μιλήσεις και να συναντήσεις φίλους και να μην χρειάζεται να αναπνέεις τον καπνό του διπλανού αλλά και όλων των πελατών του μαγαζιού;

Μέχρι και συγκεντρώσεις κάνανε για να εναντιωθούν στο μέτρο της απαγόρευσης του καπνίσματος.. Πόσο τραγικό θεωρώ ότι είναι το να ακούω από καταξιωμένους, σε διάφορους χώρους, ανθρώπους να μην δέχονται να σεβαστούν το άτομο που δεν καπνίζει και να θέλουν να τον αναγκάζουν να γίνεται παθητικός καπνιστής και όλα αυτά είναι συνέχεια του γεγονότος ότι δεν δέχονται τον νόμο του καπνίσματος.Ούτε που σκέφτονται ότι οι συγκεκριμένοι μπορούν να λειτουργούν ως πρότυπο για πολλά νέα παιδιά.

ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ

Η δικαιολογία σε όλη αυτή την αντίδραση έχω ακούσει ότι είναι ο περιορισμός της ελευθερίας .. Άκου να δεις .. δηλαδή θέλετε να μου πείτε ότι ο άνθρωπος που δεν καπνίζεις είναι υποχρεωμένος για τη δικής σας ελευθερία και μόνο να πρέπει να υποστεί τη δική σας κακιά συνήθεια.. Δηλαδή για όνομα..

Μπορώ να δεχτώ το επιχείρημα ότι είναι πολύ άσχημα να βγαίνεις έξω από το μαγαζί να καπνίζεις και ιδιαίτερα ένας ο οποίος καπνίζει πολλά τσιγάρα την ημέρα αλλά και πάλι θέλετε να μου πείτε ότι δεν μπορείτε να κρατηθείτε για κάποια ώρα χωρίς τσιγάρο; 

Εγώ προτείνω να συγκεντρωθούμε λίγο γιατί έχουμε ξεφύγει σαν πολίτες αυτού του κράτους που ονομάζουμε Ελλάδα.. Τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που έχουμε σταματούν εκεί που εμποδίζουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των άλλων. Και ναι , γιατί δεν θεωρείτε τον συγκεκριμένο νόμο μία αρχή για να μειώσετε το κάπνισμα. Ειλικρινά μετά την εφαρμογή του νόμου έφτασα σε σημείο να καπνίζω πολύ λιγότερο και τώρα πλέον πλησιάζω στο να κόψω τελείως το κάπνισμα..

Απλά υπολογίστε πόσα χρήματα θα εξοικονομήσετε με την διακοπή η έστω τη μείωση του καπνίσματος.

Τόσοι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο μπόρεσαν και κατάλαβαν τα οφέλη αυτού του νόμου αλλά εδώ στην Ελλάδα ακόμη και αυτό αδυνατούμε να κατανοήσουμε.. Τελικά είμαστε πολύ πίσω σαν λαός και με λυπεί το γεγονός του ότι αναγκάζομαι να το παραδεχτώ.. Θα μου πείτε τώρα από όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας αυτό είναι το πιο ασήμαντο .Μην νομίζετε ότι και για τα υπόλοιπα δεν είμαι το ίδιο οργισμένος.

Και επειδή πολλά λέγονται για την νέα γενιά που δεν σέβεται, δεν κάνει και δεν ράνει (αυτό το θέμα θα αναφερθεί σε επόμενο blog-επεισόδιο) σας πληροφορώ ότι τουλάχιστον από την πλειοψηφία των ατόμων που γνωρίζω και πλησιάζουν την ηλικία μου δεν έχω ακούσει κανέναν να αντιδρά και να είναι αρνητικός στον συγκεκριμένο νόμο. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας σε αυτή τη χώρα. Δεν χάνω την ελπίδα μου γιατί σε όλη αυτή τη μαυρίλα υπάρχει κάποια αχτίδα φωτός και πραγματικά όσο απίστευτο και αν ακούγεται αυτή έρχεται από τους νέους που τώρα έχουν ηλικία μικρότερη των 28 ετών ..

Για να μαζευτούμε λίγο και να κοιτάξουμε να αντιμετωπίσουμε τα θέματα στα οποία έχουμε πραγματικά προβλήματα και υστερούμε συγκριτικά με τον υπόλοιπο κόσμο .Πλέον πιστεύω ότι είμαστε σαν λαός ανίκανοι να διαχωρίσουμε το τι μας κάνει καλό και τι όχι. Τι είναι υπέρ μας και τι κατά. Είναι δυνατόν να αντιδρούμε στα πάντα ;;;

Είναι πραγματικά ΤΡΑΓΙΚΟ αυτό που συμβαίνει.

Και το ξανασημειώνω ότι οι συγκεκριμένες σκέψεις γίνονται από έναν ΚΑΠΝΙΣΤΗ.

Αφού λοιπόν το ΟΧΙ οι Έλληνες το έχουμε στο αίμα μας και σήμερα γιορτάζουμε το ΟΧΙ που είπαμε στους ΙΤΑΛΟΥΣ το 1940 .. ας πούμε μαζί ΟΧΙ στο κάπνισμα..!

Φορολογική συνείδηση και Αποδείξεις 1.04

Αποδείξεις εδώ.. αποδείξεις εκεί… και ναι μετά την εκπομπή του Ευαγγελάτου  ξαφνικά στη ζωή του Ελληνάρα μπήκαν οι κλασσικές γνωστές αποδείξεις αγορών.

Κάπου εδώ, βέβαια,  να αναφερθεί ότι ανέκαθεν κάποιες αποδείξεις μπαίνανε και παλαιότερα στις φορολογικές δηλώσεις αλλά λίγος κόσμος το είχε τότε  κατά νου.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή..

Το ξέρατε ότι αν δεν ζητάμε αποδείξεις το 23% ή 11%(..) (ΦΠΑ) των χρημάτων που έτσι και αλλιώς πληρώνουμε πάει στην τσέπη του πωλητή είτε αυτός είναι φούρναρης, ιδιοκτήτης καφέ ή καταστήματος ένδυσης και υπόδησης κτλ…;

Το ξέρατε ότι για να μειώσουμε το φόρο εισοδήματος (αύξηση αφορολογήτου) χρειαζόμαστε αποδείξεις  ;;; (Για περισσότερες λεπτομέρειες παραθέτω το παρακάτω σύνδεσμο:
( http://www.alfavita.gr/artro.php?id=11251 )

Το ξέρατε ότι ο φόρος προστιθέμενης αξίας αποτελεί μέρος των εσόδων του κράτους ;;;

Μακάρι η οικονομική κατάσταση στη χώρα μας να ήταν τέτοια που να χρειαζόταν να πληρώσουμε πολύ μικρότερο ποσοστό ΦΠΑ για τα προϊόντα που αγοράζουμε.Αυτό όμως προς το παρόν και πιθανότατα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν πρόκειται να συμβεί.

Παίρνοντας αφορμή από τα spotakia που έχουν βγει για την φορολογική συνείδηση και την απαίτηση να ζητάμε απόδειξεις, τα οποία μπορείτε να τα δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.youtube.com/user/MinFinCampaign#p/u

είπα να γράψω το συγκεκριμένο άρθρο.

Κάθομαι και αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί σαν πολίτης αυτού του κράτους θα έπρεπε να μου δώσουν κίνητρα για να αποκτήσω φορολογική συνείδηση..

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έπρεπε να μου πουν ότι αν δεν μαζέψω αποδείξεις θα φορολογούμε πολύ περισσότερο από ότι αν μαζεύω..

Κάθομαι και σκέφτομαι γιατί τόσο καιρό δεν μπορούσα πηγαίνοντας για απλές αγορές να ζητάω απόδειξη, γιατί πηγαίνοντας για έναν καφέ να δέχομαι να μου φέρνουν απόδειξη που έχει κοπεί πριν 3 ώρες και αφορά κάποιο άλλο προϊόν και όχι αυτό που αγόρασα εγώ..

Επίσης, γιατί πηγαίνοντας στον γιατρό δεν ήξερα ότι όταν αναφέρεται η αμοιβή του γιατρού πρέπει μέσα σε αυτήν αν περιλαμβάνεται υποχρεωτικά ο φόρος και να μην έχει το δικαίωμα στην περίπτωση που ζητήσω απόδειξη να μου ζητήσει παραπάνω χρήματα..

Το καλύτερο όμως απο όλα το άφησα για το τέλος..

Γιατί να μην με ενδιαφέρει καθόλου για το αν θα μου δώσουν γενικώς απόδειξη;;;

 

Και θα κάνω έναν άτυπο συλλογισμό  που φυσικά και δεν ενστερνίζομαι για να δείξω ότι τα πράγματα δεν είναι απλά και ότι όταν δεν ζητάμε αποδείξεις αφήνουμε να μας κλέβουν και εμάς και το ίδιο το κράτος…

ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΔΩΣΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟ «ΣΩΣΤΟ» ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΣΑΣ ΜΕΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΦΠΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝ ΣΤΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ???

Αν πήγαινα, παραδείγματος χάρη, να αγοράσω ένα πουκάμισο και αυτό κόστιζε 20 ευρώ και έστω ο καταστηματάρχης δεν μου έκοβε απόδειξη εγώ θα έπρεπε να πληρώσω.. 20*23% λιγότερο.. και το ποσό δεν είναι μικρό αν σκεφτεί κανείς ότι θα έπρεπε να πληρώσω για το πουκάμισο 4.6 ευρώ  λιγότερα..

Αν λοιπόν εγώ πλήρωνα 20 ευρώ και δεν μου έδινε ο καταστηματάρχης απόδειξη τότε αυτά τα 4.6 ευρώ θα πήγαιναν στην τσέπη του και όχι στο ταμείο του κράτους..

Πρέπει να γίνει υποχρέωση μας ακόμη και για το καρβέλι ψωμί που αγοράζουμε να ζητάμε απόδειξη..

Μην ξεχνάτε λοιπόν:

Α) Να ζητάτε απόδειξη για όλες τις αγορές σας

Β) Να ελέγχετε την ημερομηνία έκδοσης της απόδειξης

Γ) Να παίρνετε ή στην χειρότερη περίπτωση να σκίζετε την απόδειξη και όχι να την αφήνετε στο μαγαζί γιατί έτσι διασφαλίζετε το να μην ξαναχρησιμοποιηθεί

Δ) Να γνωρίζετε ότι σε κάθε τιμή πρέπει να περιλαμβάνετε το φπα και ότι δεν έχει δικαίωμα κανένας να απαιτει παραπάνω χρήματα στην περίπτωση που ζητάτε απόδειξη

(ξεκαθαρίστε από την αρχή ότι ζητάτε τελική τιμή)

Ε) Να ζητάτε αποδείξεις ακόμη και από τα περίπτερα & τα ΠΡΑΤΗΡΙΑ ΥΓΡΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ

Πρέπει επιτέλους να γίνουμε Ευρωπαίοι πολίτες όχι μόνο στα λόγια άλλα και στις πράξεις..

Ας ψάξουμε να ενημερωθούμε για το θέμα των αποδείξεων και της φορολογικής συνείδησης στο διαδίκτυο και όχι μόνο.

Ήταν ένα μήνυμα κοινωνικής ευθύνης απο το SPEAKING PERSONALLY!

Πρωϊνή διάθεση 1.03

Καλημέρα, καλημέρααα… Η λέξη που όλοι λέμε τουλάχιστον μια φορά την ημέρα , ακόμη και αν ξυπνήσαμε μετά τις 12. (Αυτό το αναφέρω  γιατί όπως γνωρίζουμε μετά τις 12 λέμε Καλησπέρα αν και έχω ακούσει από κάποιους ότι καλησπέρα λέμε μετά τη μία.. Anyway) Το θέμα που θα ασχοληθώ σήμερα όμως δεν είναι αυτό.. 

Σηκωνόμαστε λοιπόν πρωί και ξεκινάμε την μέρα μας… Για άλλους αυτό γίνεται στις  5π.μ. , για άλλους στις 7π.μ. , για άλλους στις 9π.μ. και για άλλους στις 2μ.μ... Μέχρι να σηκωθούμε, εγώ τουλάχιστον, θέλω ένα τέταρτο στο κρεβάτι να γυρίσω από εδώ, να γυρίσω από εκεί, να γυρίσω παραπέρα βρε αδερφέ μέχρι να πάρω την απόφαση να σηκωθώ και να ξεκινήσω την μέρα μου.. (Κάπου εκεί το ξυπνητήρι στο κινητό έχει χτυπήσει λόγο αναβολής 3 – 4 φορές και το τραγούδι που επέλεξα για το ξυπνητήρι το έχω μισήσει και δεν μπορώ να το ξανακούσω και ας ήτανε το αγαπημένο μου, παρατηρήστε το )…

Το θέμα που θέλω να επικεντρωθώ στο συγκεκριμένο επεισόδιο είναι η διάθεση που ξυπνάμε κάθε πρωί..

Άλλες φορές ξυπνάμε με τρελά κέφια και βάζουμε μουσική ελληνική η ξένη και κάποιοι από εμάς μπορεί και να χορεύουμε.. Κάποιες άλλες φορές ωστόσο όχι απλά δεν βάζουμε μουσική άλλα ευχόμαστε  να μην μας μιλήσει κανείς γιατί θα ακούσει τον εξάψαλμο αφού μπορεί να τον αρπάξουμε από τα μούτρα για το οτιδήποτε .. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι η διάθεση μας το πρωί δεν είναι ή ίδια κάθε μέρα.. Από ποιους παράγοντες όμως επηρεάζεται η διάθεση μας…

Ένας σημαντικός παράγοντας ίσως είναι οι υποχρεώσεις που έχουμε την ημέρα που αρχίζει… Αν οι υποχρεώσεις είναι πολλές και πρέπει να τρέχουμε μεγάλο μέρος της ημέρας τότε πιστέψτε με (εκτός αν είναι να πάμε για ψώνια..) δε ν νομίζω η διάθεση μας να είναι η καλύτερη..
Δεύτερος λόγος είναι  η ημέρα της βδομάδας που ξημερώνει.. όταν η ημέρα είναι η Παρασκευή , το Σάββατο ή η Κυριακή τότε η διάθεση μας είναι πολύ καλή… Βλέπεις πλησιάζει το Σαββατοκύριακο οπότε δεν θα πάμε στη δουλεία , θα κάτσουμε σπιτάκι μας , θα βγούμε για κάνα ποτάκι , θα χαλαρώσουμε , θα πάμε καμιά εκδρομούλα, θα αποφύγουμε  άτομα που δεν συμπαθούμε στη δουλεία και ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΚΆΑΑ…ΧΑΧΑΧΑ
Τον τελευταίο καιρό προσπαθούσα να καταλάβω αν επηρεάζει την πρωινή μου διάθεση ο τρόπος που έκλεισε η προηγούμενη μέρα.. και δεν αναφέρομαι στο σεξουαλικό κομμάτι (μόνο..) Από το πείραμα που έκανα στον εαυτό μου.. φάνηκε ότι δεν αποτελεί παράγοντας το φαί που έφαγα το προηγούμενο βράδυ αν και το ποτό που ήπια με κάνει να μην μπορώ να ανοίξω εύκολα τα μάτια μου .. Επίσης δεν επηρεάζει και το είδος της ταινίας η της σειράς που είδα το προηγούμενο βράδυ αν και το όνειρο που θα δω μπορεί να συσχετίζεται με την υπόθεση του έργου..(τα όνειρα όμως θα τα αναλύσουμε προσεχώς..)
Άλλος ένας παράγοντας που επηρεάζει την διάθεση είναι ο καιρός… Ναι ο καιρός… Αν ο ουρανός είναι καταγάλανος και ο ήλιος λαμπερός.. η υγρασία όχι και τόσο υψηλή και τα πουλάκια κελαηδούν τότε ανοίγοντας την κουρτίνα η το παντζούρι σου φτιάχνει η μέρα,… Βέβαια μετά βλέπεις την κίνηση στους δρόμους, την γιαγιά να φωνάζει και να μαλώνει από το  διπλανό μπαλκόνι και τους οδηγούς να βρίζουν ο ένας τον άλλον.. αυτό όμως είναι άλλο θέμα..
Βέβαια αν το προηγούμενη μέρα σου έχουν χτυπήσει το αυτοκίνητο ενώ ήταν παρκαρισμένος στο ίδιο μέρος που το βάζεις εδώ και μισό χρόνο όπως συνέβη στην φίλη μου την Β, τότε όχι, πιστέψτε με, δεν πετάς και από την χαρά σου αφού πρέπει πρωί πρωί να πας το αμάξι σου στο συνεργείο..

Επίσης δεν πετάς από την χαρά σου όταν έχεις μαλώσει με κάποιο από μέλη της οικογένειας σου όπως συνέβη με την φίλη μου την Α και την φίλη μου την Μ .. Θα μπορούσα να βάλω και άλλους φίλους μου γιατί είναι κάτι που συμβαίνει συχνά και σε όλους μας (βλέπε διαπροσωπικές σχέσεις)…άλλα ας μην γεμίσω το επεισόδιο με κεφαλαία γράμματα της αλφαβήτου..

Ένα είναι το συμπέρασμα όμως… Καλό θα είναι κάθε πρωί που σηκωνόμαστε να λέμε ένα "Ευχαριστώ Θεέ μου" που έχουμε την υγεία μας.. να πίνουμε το καφεδάκι μας μαζί με την οικογένεια μας η μόνοι μας με ηρεμία, να ΤΡΩΜΕ ΠΡΩΪΝΟ και να μην αρκούμαστε στον καφέ..
(Πολύ σημαντικό κομμάτι είναι το πρωινό ..Βλέπε:
http://www.babyspace.gr/Article/child-nutrition-breakfast/152-796.html ,
http://www.lovecooking.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=778:how-important-is-breakfast-for-our-body&catid=34:scientific-articles )
Και να προσπαθούμε να βλέπουμε την θετική πλευρά των πραγμάτων ..

Τέλος αν η διάθεση μας συνεχίζει και είναι κάπως ας ανοίξουμε τον υπολογιστή ή το ραδιόφωνο και ας επιλέξουμε να ακούσουμε ένα τραγούδι που μας αρέσει και μας ανεβάζει.. (παλιό ή καινούριο δεν έχει σημασία..) ή τέλος να πάρουμε ένα τηλέφωνο σε ένα φίλο –η μας ή σε κάποιο συγγενικό πρόσωπο που θα μας ανεβάσει το κέφι λέγοντας του την πρώτη καλημέραααα…!!!

Κάπου εδώ εγώ να σας ευχηθώ μια Καλημέρα ή μάλλον Καλησπέρα.. Ελπίζω  η μέρα σας να είναι υπέροχη γεμάτη θετικές εκπλήξεις και συναντήσεις.. γεμάτη γέλιο .. και πολύ διασκέδαση..

Αν πάλι δεν συμβούν αυτά τότε χρειαζόμαστε λίγη υπομονή και ελπίδα για τα καλύτερα πρωινά και τις καλύτερες μέρες που σίγουρα θα έρθουν..!

Ελληνικά: Καλημέρα

English: Good morning

Spanish: buenos días

German: Guten Morgen

French: bonjour

Dutch: goedemorgen 

Italian: buongiorno

Danish: god morgen

Portuguese: bom dia 

Finnish: hyvää huomenta 

Romanian: bună dimineaţa
Swedish: god morgon

Russian: доброе утро

Hind: अच्छा सुबह

Chinese: 早安

Arabic: صباح الخير 

Bulgarian: добро утро

 

Πραγματικός λόγος 1.02

Υπάρχουν στιγμές που όλο και κάτι κρύψαμε όσον αφορά τους λόγους των αντιδράσεων μας σε θέματα ερωτικού, φιλικού, εργασιακού κτλ περιεχομένου.. Μπορεί να μην μπορούμε να παραδεχτούμε ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό τον κύριο λόγο στις περιπτώσεις που το γνωρίζουμε ή μπορεί απλά να μην αφήνουμε τον εαυτό μας , την λογική και τις σκέψεις μας να γνωστοποιήσουν τον λόγο και έτσι δεν τον αντιλαμβανόμαστε ..

Τι πραγματικά σκεφτόμαστε..; Πόσο αληθινοί είμαστε με τον ίδιο μας τον εαυτό..;

Πόσο κατανοούμε τους λόγους που μας κάνουν να αντιδράμε όπως αντιδράμε στις διάφορες καταστάσεις..;;;

Speaking Personally..είναι καλό να παίζουμε κάποιες φορές τον ρόλο του ψυχολόγου στον ίδιο μας τον εαυτό.. Πιστέψτε με θα εντυπωσιαστείτε με το πόσα πράγματα θα βγάλετε εσείς οι ίδιοι στη φόρα για εσάς αρκεί να είστε ειλικρινείς.. Μερικές φορές η πραγματικότητα μπορεί να μας τρομάξει άλλα πάντα μπορούμε να παίζουμε κρυφτούλι με τον ίδιο μας τον εαυτό αλλά και με τους άλλους για να ξεφεύγουμε από την δύσκολη/άβολη θέση ..

Πολλές φορές έτυχε να κουβεντιάζω και να συζητάω πράγματα με διάφορα άτομα για καταστάσεις – συμπεριφορές και τελικά ανάλυση στην ανάλυση καταλήγαμε στο ότι ο πραγματικός λόγος για την συγκεκριμένη συμπεριφορά ήταν διαφορετικός από αυτόν που το συγκεκριμένο άτομο πίστευε/αντιλαμβανόταν ή σε διαφορετική περίπτωση, και ενώ δεν ήταν καθαρά αντιληπτό, υπήρχε τελικά λόγος για τον οποίο το άτομο αντιδρούσε όπως αντιδρούσε.. Έχει συμβεί και σε μένα και πιστεύω σε πολύ κόσμο.. 

Δεν είμαι ψυχολόγος απλά μου αρέσει να ψάχνω σε βάθος συμπεριφορές και να προσπαθώ να τις ερμηνεύσω.. Παράγοντες όπως η ζήλεια, το ενδιαφέρον για έναν άνθρωπο, τα συναισθήματα, εξωτερικοί διάφοροι παράγοντες, βιώματα και καταστάσεις που μας έχουν σημαδέψει αρνητικά ή θετικά μπορεί να είναι παράγοντες που δεν μας αφήνουν να παραδεχτούμε ή να ψάξουμε τους πραγματικούς λόγους  συμπεριφοράς ..

Όλο και κάποιο επεισόδιο House M.D. θα έχετε παρακολουθήσει .. Εκεί αυτά που περιγράφω νομίζω ότι είναι απόλυτα εμφανή..

Πάντως, πιστεύω πως αρκεί τουλάχιστον στον ίδιο μας τον εαυτό να παραδέχόματσε τον πραγματικό λόγο που λειτουργεί ως κινητήρια δύναμη στο να πράττουμε και να αντιδράμε με τον τρόπο που αντιδράμε στις διάφορες φάσεις και καταστάσεις  της καθημερινότητας  μας αφού κάτι τέτοιο θεωρώ πως μας κάνει πιο δυνατούς ανθρώπους.Ακόμη καλύτερο βέβαια είναι να έχουμε ένα άτομο να το συζητάμε , δεν πιστεύω πως χρειάζεται να είναι απαραίτητα ψυχολόγος , αρκεί ένας καλός μας φίλος που θα μπορεί να μας συμβουλεψει και να αναλύσει την συμπεριφορά μαζί μας..

Τα υπόλοιπα από κάποιον ψυχολόγο (γιατί μια φορά ψυχολογία δεν έχω σπουδάσει)..

Τον ρόλο βέβαια του ψυχολόγου τον έχω παίξει αρκετές φορές..

(και κάποιοι έχουν κάνει το ίδιο σε μένα... και παρεπιπτόντως ευχαριστώ πολύ παίδες..)

Pilot 1.01

Μμμ... Blog, blog, blog...Όλοι έχουνε blog.. Θέλω κι εγώ..

Ο συνδυασμός της παραπάνω σειράς με τις άπειρες ώρες ανάλυσης, ανταλλαγής απόψεων και έντονων συζητήσεων με κολλητούς, φίλους , γνωστούς , συγγενείς κτλ με ανάγκασαν..(άλλο που δεν ήθελα.. ) να δημιουργήσω αυτό το blog!

Όπως και στις σειρές που το πρώτο επεισόδιο αναφέρεται συνήθως ως Πιλότος, έτσι κι εδώ σκέφτηκα η πρώτη ανάρτηση να έχει τίτλο Pilot..

Tώρα θα αναρωτιέστε που κολλάει το 1.01... Ας δεχτούμε απλά ότι βρισκόμαστε στον πρώτο κύκλο αναρτήσεων ..και ότι ο κάθε τίτλος θα ακολουθείται από αυτόν τον τρόπο αρίθμησης..

Ονομάζομαι Θοδωρής, είμαι 24 ετών και ζω στην όμορφη Θεσσαλονίκη.. 

Δεν θα μπω στη διαδικασία να γράψω στον πιλότο όλο το βιογραφικό μου σημείωμα.. Όλα θα γίνουν σιγά-σιγά! Το lost τόσα flash back έχει κάνει να μην κάνω κι εγώ μερικά(;;;).. (και για να ξέρετε ..ΌΧΙ, το lost δεν είναι η αγαπημένη μου σειρά )

Στην συγκεκριμένη λοιπόν σελίδα οι περισσότερες αναρτήσεις θα αφορούν την έκφραση των απόψεων μου πάνω σε διάφορα θέματα επικαιρότητας, σε ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα , σε κοινωνικά, φιλοσοφικά , συναισθηματικά, οικονομικά  και όχι μόνο ζητήματα όπως και σε θεωρίες που ενστερνίζομαι (βλέπε συγκεκριμένα δεδομένα => 1 μοναδική βέλτιστη λύση

..)

Κάπου εκεί, και αφού διαφωνήσουμε στην παραπάνω θεωρία με την παρέα μου..(ίσως και να μαλλιοτραβηχτούμε λίγο..) {SPOILER}, θα παίξω τον ψυχολόγο και θα αναλύσω θέματα που αφορούν διαπροσωπικές σχέσεις.. Μμμ... 

Φυσικά θα υπάρχουν και οι "fillers" αναρτήσεις που θα αφορούν άσχετα θέματα.. (κάπου εκεί θα το ρίχνουμε λίγο έξω..)

 Αυτά για σήμερα από μένα..

Καλή αρχή  εύχομαι.. με μεγάλα νούμερα τηλεθέασης... όχι τίποτα, μην μας κόψουν και μετά το κοινό μείνει με την αγωνία για την συνέχεια...

Τα υπόλοιπα...προσεχώς..---> Στο επόμενο επεισόδιο...

Παραγωγή.. Teos Production 2010-2011